به علت اهميت بالاي آب در برنامه ريزي هاي توسعه در كشور ايران، مهار سيلاب ها و آبهاي جاري از طريق احداث سد، همواره از كارهاي اساسي و زيربنايي محسوب گرديده و براي نيل به خود كفايي اقتصادي از اهميت ويژه اي برخوردار است. سدها در مراحل مختلف احداث، بهره برداري و پايان عمر مفيد خود، تاثيرات عميق و شگرفي بر محيط زيست بر جاي خواهد گذاشت كه يكي از بهترين راه هاي شناخت و مديريت اين تغييرات، انجام مطالعات ارزيابي محيط زيستي براي سدهاي بزرگ است. اين در حالي است كه بسياري از سدهاي بزرگ كشور با دارا بودن گزارش ارزيابي زيست محيطي، هم اكنون معضلات بزرگي را براي محيط زيست خود ايجاد نموده اند. معضلاتي كه بسياري از آنها در بخش پيش بيني اثرات اين گزارش ها ديده شده اند، اما به دلايل مختلف بروز نموده اند. بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه مشكلي در زمينه تهيه گزارش ارزيابي محيط زيستي براي سدهاي بزرگ در ايران وجود دارد. در اين تحقيق با استفاده از نظرات صاحبنظران از طريق مصاحبه و پرسشنامه و مطالعه گزارش هاي ارزيابي محيط زيستي موجود از سدهاي بزرگ متعلق به بيوم هاي مختلف ايران، به بررسي اين دلايل پرداخته شده است. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه مهمترين دلايل ناكارآمدي گزارش هاي ارزيابي محيط زيستي سدهاي بزرگ در ايران، نارسايي و كاستي هاي موجود در گزارش ها و نبود ضمانت اجرايي براي نتايج آنها مي باشد.