اولين مصوبه قانوني ارزيابي اثرات محيط زيستي طرحها و پروژه هاي توسعه کشور در سال 1373 صادر و در پي آن الگوي تهيه و بررسي گزارشات مذکور در سال 1376 تهيه و به تصويب شوراي عالي محيط زيست رسيد از آن زمان تاکنون نزديک به 438 گزارش ارزيابي تهيه و جهت بررسي به دفتر ارزيابي محيط زيستي سازمان حفاظت محيط زيست ارايه گشته است.
با وجود آنکه در آغاز تصور مي شد الگوي مزبور راهنماي مفيدي براي تهيه و بررسي گزارشات باشد، ليکن با گذشت بيش از 8 سال مسايل و مشکلات بيشماري در اين زمينه بروز نموده است که از آن جمله مي توان ابهام در مفاد الگوي ارزيابي، روند طولاني بررسي گزارشات، نحوه کنترل و نظارت بر اجراي برنامه هاي مديريت و پايش محيط زيست و ... را نام برد. در اين مقاله 10 گزارش ارزيابي که مورد تصويب سازمان محيط زيست قرار گرفته اند انتخاب و کمبودها و نواقص موجود در روند ارزيابي اثرات با استناد به اين نمونه ها ريشه يابي و مورد بررسي و تحليل قرار گرفته است و در نهايت توصيه ها و پيشنهاداتي در جهت رفع اين نواقص مطرح شده است.