مقدمه: هسته آكومبنس يكي از بخش هاي دستگاه ليمبيك محسوب مي شود و داراي دو بخش core وshell ميباشد. اين هسته شامل نورونهاي دوپامينرژيك، گلوتاماترژيك و كلينرژيك مي باشد كه با يكديگر سيناپس مي دهند. در اين مطالعه اثر تحريك و تخريب الكتريكي هسته آكومبنس بر امواج مغزي بررسي شد.
روش كار: موش هاي صحرايي نر، نژاد ويستار (با وزن 280-240 گرم) با استفاده از يورتان بيهوش و به کمک دستگاه استرئوتاکس الکترودهاي عايق دار در هسته اکومبنس کار گذاشته شد. بعد از گذاشتن الکترودهاي ديگر در سوراخ هايي که در استخوان فرونتال و پاريتال ايجاد شده بود از حيوانات در سه مرحله كنترل، پس از تحريك (جريان 130 ميكرو آمپر و فركانس 100 هرتز و هر 5 ثانيه به مدت 10 دقيقه بود) و پس از تخريب (جريان 0.4 ميلي آمپر به مدت 60 ثانيه) هسته اکومبنس EEG گرفته شد.
نتايج: در اين آزمايش تحريك الكتريكي هسته آكومبنس باعث كاهش امواج دلتا (از 67.0 2.4 در مرحله کنترل به 63.5 1.4) و افزايش امواج تتا (از 15.0 1.2 به 19.5 1.2) شده است. تخريب هسته به ترتيب باعث كاهش و افزايش امواج بتا و تتا (از 7.8 0.7 به 6.9 0.3) و (از 15.0 1.2 به 19.3 1.9) شده بود.
بحث و نتيجهگيري: كاهش تخليه الكتريكي در منطقهVentral Tegmental Area و Perfrontal Cortex به دنبال تحريك اين هسته و با توجه به سيستم دوپامينرژيك در اين هسته و كاهش يا افزايش دوپامين بدنبال تحريك يا تخريب هسته تغييرات فوق قابل توجيه است.