مقدمه: ترامادول با اثرات ترکيبي و تاثير بر سيستمهاي اوپيوئيدي، نورآدرنرژيک و سروتونرژيک مغزي باعث بروز آثار ضد دردي و برخي اثرات متنوع مرکزي ميشود. در بعضي موارد اثرات رواني دارو مثل توهمات مي تواند سبب تغيرات رفتاري در بيماران گردد. در اين مطالعه، نقش ترامادول بر پديده تثبيت حافظه در موش هاي سفيد کوچک بررسي ميگردد.
روش: موش ها به چهار گروه درماني (سالين 10 ml/kg، ترامادول 5/12 mg/kg، 25 mg/kg و 50 mg/kg) تقسيم شدند. براي يادگيري از دستگاه passive avoidance step-through با دو سري از شوک (4 و 8 ثانيه) استفاده شد. داروها بلافاصله پس از دريافت شوک تزريق گرديدند. سپس يک ساعت، 24 ساعت و يک هفته پس از شوک موش ها از نظر recall ارزيابي شده و داده ها بصورت ثبت تعداد ثانيه هاي توقف در محفظه مربوطه جمع آوري شدند. زمان حداکثر اقامت 300 ثانيه در نظر گرفته شد.
يافته ها: در سري شوک 4 ثانيه به غير از يادگيري يک ساعت بعد گروه سالين، در بقيه مقاطع ترامادول در همه دوزها توانست ميزان يادگيري موش ها را تقويت نمايد. برجسته ترين اثر مربوط به يادگيري 24 ساعت بعد در گروه ترامادول 50 و شوک 4 ثانيه در مقايسه با گروه سالين بوده است (p=0.016). در سري شوک 8 ثانيه تنها يافته يک هفته بعد گروه سالين بيشتر از بفيه گروه ها بود و در مجموع تمامي يافته هاي ترامادول (خصوصا 50) تقويت بيشتر يادگيري را در موش ها نشان دادند. هرچند تفاوت معني دار نبود (p=0.054).
نتيجه گيري: به نظر مي رسد كه ترامادول مي تواند باعث افزايش تثبيت حافظه در موش ها بلافاصله پس از دريافت شوک گردد. ضمنا شدت شوک در اين مورد نسبتا بي تاثير است.