از آن جا كه ذخاير معدني جزو منابع اقتصادي پايان پذير هستند، بنابراين توجه به شيوه اقتصادي توليد در آن ها اهميت دارد. سنگ هاي تزييني در سال هاي اخير در ايران و بسياري كشورهاي ديگر بازار خوبي داشته اند. در نظر گرفتن مسايل اقتصادي اين معادن و بكار گيري روش هاي مناسب توليد در آن ها اين امكان را براي كشور به وجود مي آورد كه به منابع درآمدي قابل اعتمادي در كنار نفت دست يافته شود. در بسياري موارد استخراج معادن سنگ تزييني به شيوه هاي غير اقتصادي صورت مي گيرد. يكي از اقدام هايي كه مي توان براي بهبود وضع توليد معادن سنگ تزييني انجام داد، برنامه ريزي براي توليد است.
اين مقاله با استفاده از روش برنامه ريزي خطي در معادن سنگ تزييني ايران، مدلي را براي توليد بهينه در يكي از اين معادن ارايه مي دهد. براي اين منظور سه مدل براي سه جبهه كار موجود در معدن ارايه شده است. در هر مدل يك تابع هدف وجود دارد كه هدف آن حداكثر كردن سود است و نيز محدوديت هايي گنجانده شده اند كه با شرايط معدن مطابقت دارند. متغيرها ي موجود در اين مدل ها انواع محصولات معدن يعني سه نوع سنگ متفاوت مي باشند. سپس با استفاده از روش سيمپلكس مقدار بهينه توليد محصولات معدن مشخص شده و با توجه به تابلوهاي نهايي، شرايط معدن از لحاظ اقتصادي تحت تحليل قرار گرفته شده است. در مدل سازي براي تعيين ضرايب تابع هدف از روش رگرسيون قيد استفاده شده است.
نتايج اين مقاله را مي توان در كليه معادن سنگ تزييني و يا معادن مشابه بكار برد. استفاده از مدل هاي ارايه شده، به بهره برداران اين امكان را مي دهد كه توليد معدن خود را در حد بهينه نگه داشته و از اين طريق بالاترين سوددهي را داشته باشند.