دانش فني يکي از عوامل غير ملموس فناوري است که قيمت گذاري آن به سبب دشواري تعيين قيمت عوامل موثر مربوطه، کار مشکلي است. تاکنون مدل ها و روش هاي سنتي و نوآورانه مختلفي براي قيمت گذاري دانش فني معرفي شده که بيشتر بر سه محور اصلي هزينه، درآمد يا بازار و تاثير دو عامل زمان و نرخ ريسک متمرکز هستند و کمتر به ساير عوامل عمومي موثر در قيمت تاکيد دارند. هدف اين مقاله معرفي يک مدل کاربردي براي قيمت گذاري دانش فني بر اساس شاخص هاي مرتبط به هم ذاتي و تاثير بر بازار، شاخص موقعيت بازار و قيمت تکنولوژي هاي مشابه مي باشد. به اين منظور، پس از شناسايي شاخص ها، با انتخاب يک فناوري بعنوان مبنا، ساير فناوري ها بکمک الگوريتم تاپسيس قيمت گذاري شده اند. نهايتا به منظور حصول اطمينان از نتايج حاصله، شاخص هاي مورد استفاده به تاييد خبرگان رسيده و از روش الويت بندي الکتره نيز به صورت موازي استفاده گرديد که موارد مذکور در يک نمونه عملي توضيح داده شده اند.