رودخانه ها به عنوان يکي از منابع اساسي تامين آب براي مصارف گوناگون کشاورزي شرب و صنعت مطرح مي باشد حفظ کيفيت اين منابع با توجه به خشکسالي هاي اخير و توسعه شهري و روستايي وظايف مهم در حيطه محيط زيست ميباشد رودخانه کارون پرآب ترين و طولاني ترين رودخانه کشور است که به علت وجود مراکز متعدد صنعتي و زمينهاي کشاورزي و شهرهاي بزرگ در حاشيه آن موقعيتي استراتژيک در منطقه غرب و جنوب غربي ايران داشته و پايش بهينه کيفيت آب آن يک ضرورت ملي است. در اين بين شاخص WQI شاخصي مناسب ميباشد که وضعيت کيفيت آب را به صورت کمي ارائه مي دهد ويک شاخص عمومي و کاربردي در بيان کيفيت آب رودخانه مي باشد. همچنين ارائه تصوير صحيح از وضعيت کيفي آبهاي سطحي توسط نرم افزار GIS باعث مي گردد تا هرگونه تصميم گيري مديريتي که اثرات زيست محيطي آن بطور مستقيم يا غيرمستقيم متوجه آبهاي سطحي کشور باشد با اگاهي بيشتري اتخاذ گردد. اين تحقيق با هدف بررسي کيفي رودخانه کارون در محدوده بندقير تا اهواز با استفاده از نرم افزار NSF-WQI انجام پذيرفته است. در اين تحقيق 10 فاکتور اکسيژن محلول، اکسيژن مورد نياز بيوشيميايي، فسفات، نيترات، کدورت، کل جامدات محلول، دما، PH، کليفرم مدفوعي و EC در 5 ايستگاه مورد سنجش قرار گرفته اند. نتايج حاصله بر اساس شاخص کيفيت آب NSF در طول 12 ماه نمونه برداري نشان مي دهد ايستگاه زرگان با ميانگين شاخص 58.91 و ايستگاه شطيط با ميانگين شاخص 60.41 به ترتيب بعنوان بدترين و بهترين شرايط کيفي معرفي مي کند که دامنه تغييرات شاخص در ايستگاه هاي مورد نظر بين 54 تا64 در نوسان است.
طبق بررسي انجام شده نتايج بررسي کيفي نشان مي دهد در تمام ايستگاهها عدد شاخص بين 54 تا64 در نوسان است که مشخص مي کند، کيفيت آب در محدوده متوسط قرار دارد که منابع آبي متوسط تنوع کمتري از موجودات آبزي را داشته و اغلب سبب رشد جلبک ها مي شود.