چکیده:
رضايت شغلي به مجموع تمايلات يا احساسات مثبت که افراد نسبت به شغل خود دارند اطلاق مي شود .با توجه به نقش کليدي پرستاران در ارائه خدمات بهداشتي به بيماران ، اين مقاله با هدف تعيين ميزان رضايت شغلي پرستاران و عوامل موثر بر آن در جهت ارتقائ خدمات و پيشگيري از غيبت از کار اجرا شد. مطالعه به صورت توصيفي تحليلي و از نوع مقطعي بر روي 235 نفر از پرستاران بيمارستان هاي آموزشي شهر بجنورد و به صورت نمونه گيري آسان انجام شد. ابزار گرد آوري داده ها شامل پرسش نامه اطلاعات دموگرافيک و پرسش نامه استاندارد رضايت شغلي هرزبرگ بود داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 22 و آزمونهاي آماريANOVA و t-Test در سطح معناداري 5 درصد آناليز شد در اين مطالعه، عوامل حقوق و مزايا مناسب با ميانگين امتياز 57/0± 88/3 کمترين و ارتباط با زندگي شخصي و ارتباط با همکاران به ترتيب با ميانگين 62/0±2/4 و 75/0±15/4 بيشترين رضايتمندي به خود اختصاص دادند. لازم است مسئولين ذيربط در جهت بهبود رضايت شغلي کارکنان خود عوامل حقوق و مزايا، سياست گذاري مديريتي، شرايط محيط کار و امنيت شغلي را مورد توجه قرار دهند و برنامه ريزي هايي را در راستاي افزايش رضايت شغلي آنها تدوين نمايند.
|