الگوي زيبايي شناسي قرآن که از زيبايي هاي عيني آغاز به زيبايي هاي عيني-ذهني و در نهايت به زيبايي ذهني دست مي يابد. در قرآن از رنگ هاي سفيد، سياه، زرد، سبز، آبي و قرمز ياد گرديده و به طور مستقيم يا غير مستقيم به تاثيرات روان شناختي و بعضا فيزيولوژيکي آنها اشاره شده است. رنگ آبي آسمان، اثر تسکيني شگرفي بر انسان مي گذارد، لذا خداوند رنگ آسمان و اقيانوس ها و درياها را به رنگ آبي مزين ساخته است. رنگ سبز زيباترين رنگي است که ده بار در قرآن مطرح شده، سبز، انتقال دهنده شادي، انبساط خاطر و بهجت است. در آيات قرآن پنج مورد از رنگ زرد استفاده شده که يک مورد آن اشاره به تاثير شادي بخش رنگ زرد دارد. کلمه «حمر» به معناي رنگ قرمز تنها يک باردر قرآن و در سوره فاطر ديده مي شود که انرژي دهنده و محرک بسيار قوي است. از جمله خصوصيات رنگ سفيد، تصور اوج لطافت، صفا، آرامش و... است. رنگ در قرآن کريم هم به شکل توصيفي و هم استعاره اي وجود دارد.کاربرد اصلي رنگ در تشريح قدرت آفرينش پروردگار بوده است. در روايات اسلامي ضمن توصيه به استفاده از رنگ هاي سبز و زرد و سفيد براي لباس استفاده از رنگ هاي سرد براي پوشش حجاب توصيه شده است، رنگ هايي چون: سبز، آبي، خاکستري. ا نتخاب درست در رنگ پوشش و محيط يادگيري دانش آموز مي تواند شخصيت و اعتمادبه نفس آن ها را تقويت کند و زمينه ساز رشد هويت سالم در دانش آموز گردد. لذا با مطالعه در زمينه ماهيت رنگ ها و اثرات آن بر محيط، بايد چنان تلفيق رنگي در پوشش ها و محيط يادگيري ايجاد شود که ذهن کودک را آماده يادگيري مطالب جديد کرده و در کنار اين ويژگي، آرامش و امنيت خاطر را حاصل نمايند.