واژه خور (Khoor) ريشه در زبان عربي دارد و نوعي از شاخابه (Inlet) است که به واسطه پيشرفتگي آب دريا در خشکي در اثر جزر و مد ايجاد مي گردد. اين فرم هيدرولوژيک ساحلي معمولا داراي طولي بيش از عرض آن بوده و با هيچ آبراهه اي در خشکي ارتباط ندارد و به تدريج با فاصله گرفتن از دريا باريک مي شود تا سرانجام انتهاي آن در اراضي هم سطح ناپديد گردد. خورها ممکن است داراي شکل هاي مارپيچي، منشعب و تاج مانند باشند.