ادبيات در دو گستره شعر و نثر، جامع جميع جنبه هاي زندگي فردي و اجتماعي است و از هيچ گوشه و کنار وجود آدمي غفلت نکرده است.به جرات مي توان ادعا کرد که براي شناخت اقوام، درک افکار، علايق، آداب، سنن، روش، منش، دانش و بينش آن ها، هيچ ملجاو منظري بهتر و فراگيرتر از ادبيات وجود ندارد.
از آن جا که هنرمند، فرزند محيط اجتماعي عصرخود است، بررسي متون ادبي مانند شاهنامه، مناجات نامه خواجه عبداله انصاري، کليله و دمنه، مرزبان نامه، آثار منظوم نظامي گنجوي و... بيان گر بازتاب فرهنگ اجتماعي در جلوه هاي گوناگون آن است.