نقد ترجمه و يا ارزيابي کيفيت ترجمه، عمري به اندازه خود ترجمه دارد. در واقع از ديرباز، بحث کيفيت و چگونگي ارزشيابي ترجمه ها هميشه محل بحث و نظر جدي بوده است. پژوهش حاضر ضمن در نظر داشتن تئوري ها و نظريه هاي ترجمه به نقد و بررسي صفحاتي از ترجمه کتاب«اصداء السيره الذاتيه» نجيب محفوظ پرداخته است. در اين جستار برخي عبارتها و جملات اين ترجمه با اصل عربي آن مقايسه گرديده و از دو منظر ترجمه مستقيم و غير مستقيم و انواع آنها از نظر وينه وداربلنه مورد مطالعه و بررسي واقع گرديده است. نتايج حاصل نشان مي دهد علي رغم اينکه ترجمه مترجم از شيوايي و ظرافت خاصي در برخي تعابير برخوردار است اما ترجمه وي داراي لغزش هايي مي باشد که نمي توان از آنها چشم پوشي کرد. لذا در اين نوشتار سعي شده ضمن اشاره نمودن به برخي از اين لغزش ها، روش هاي بهتر ترجمه با توجه به اصول و مباني زبان شناسي و چهارچوب و نظريه هاي علمي ارائه داده شود.