پرخاشگري يکي از مهمترين مشکلات نوجوانان ايراني و ساير کشورها است که آن را به عنوان آمادگي براي ابراز خشم تعريف مي کنند. پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش گروهي واقعيت درماني بر کاهش پرخاشگري دانش آموزان دختر پرخاشگر با فرهنگ ايراني صورت گرفته است.
روش پژوهش نيمه آزمايشي و در قالب طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماري پژوهش کليه دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم در سال تحصيلي 95-94 بودند. براي گردآوري داده ها از پرسشنامه پرخاشگري باس و پري استفاده شد. 34 نفر که بالاترين نمرات را در پرسشنامه پرخاشگري باس و پري (1992) داشتند انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و کنترل (هر گروه 17 نفر) جايگزين شدند. گروه آزمايش 8 جلسه 90 دقيقهاي تحت آموزش قرار گرفتند و گروه کنترل تا پايان پژوهش آموزشي دريافت نکرد. براي تحليل داده ها از آزمون آماري تحليل کواريانس استفاده شد.
تحليل نتايج نشان داد که آموزش گروهي نظريه انتخاب و واقعيت درماني به طور معنادار در کاهش و مهار پرخاشگري نوجوانان با فرهنگ ايراني موثر بوده است.
اين پژوهش نقش و تاثير آموزش گروهي واقعيت درماني را بر کاهش پرخاشگري نوجوانان با فرهنگ ايراني مورد تاييد قرار مي دهد.