يكي از روشه اي بهبود كارايي پردازنده ها استفاده از كمك پردازنده و محول كردن بخشي از بار پردازشي به آن است. در روشهاي موجود، كمك پردازنده ها غالبا همزمان با پردازنده اصلي، عمليات پردازش خود را انجام مي دهند. بنابراين مسائلي از قبيل دسترسي همزمان به منابع، مانند حافظه، مي تواند كارايي آنها را كاهش دهد. در نتيجه كاهش دسترسي به حافظه مي تواند نقش فراواني در افزايش كارايي داشته باشد. در اين مقاله روشي ارائه شده است كه با موازي سازي، سرعت پردازش را بالا مي برد و در عين حال تعداد دسترسي به حافظه را كه تاثير منفي زيادي بر كارايي پردازنده دارد كاهش مي دهد.