پرسشنامه مقياس هاي رابطه بارتولوميو و هورويتز (1991)، چهار سبک دلبستگي را در قالب دو بعد مدل خود و مدل ديگران نشان مي دهد. اين پرسشنامه دو نوع اجتناب را از هم متمايز مي سازد. بنابراين استفاده از آن مي تواند در تشخيص دقيق تر سبک هاي دلبستگي کمک کننده باشد. با اين مقدمه انجام پژوهشي که به هنجاريابي پرسشنامه مقياس هاي رابطه در فرهنگ ايراني بپردازد، ضروري مي نمايد.
پرسشنامه پس از ترجمه و ترجمه مجدد، جهت بررسي روايي صوري و محتوا در اختيار 8 تن از اساتيد گروه روانشناسي دانشگاه شهيد بهشتي قرار گرفت و برخي از گويه ها متناسب با فرهنگ ايراني تغييراتي يافتند. به منظور سنجش روايي همگرا از پرسشنامه سبک هاي دلبستگي بزرگسالان و براي سنجش پايايي پرسشنامه RSQ از ضريب آلفاي کرونباخ استفاده گرديد. 150 نفر دانشجوي دانشگاه شهيد بهشتي با ميانگين سني 25 سال (113 زن و 37 مرد) به پرسشنامه هاي مقياس رابطه (RSQ) و پرسشنامه سبک هاي دلبستگي بزرگسالان (AAQ) پاسخ دادند.
آلفاي کرونباخ کليه سوالات پرسشنامه، 0.73 بدست آمد. همچنين در سنجش روايي همگرا، همبستگي تمام زيرمقياس هاي اين پرسشنامه با زيرمقياس هاي پرسشنامه دلبستگي بزرگسالان هازان و شيور معنادار و مقدار همبستگي براي زيرمقياس ايمن، اضطرابي و اجتنابي به ترتيب 0.41، 0.3 و 0.41 بدست آمد.
در فرايند تحليل روانسنجي پرسشنامه مقياس هاي رابطه، مشخص گرديد که برخي از گويه ها به منظور ايجاد حداکثر تظابق با فرهنگ ايراني نياز به تغييراتي در واژگان و محتوا دارند. مجموعا، با توجه به يافته ها مي توان نتيجه گرفت که نسخه ترجمه شده RSQ با توجه به تغييراتي که در برخي گويه ها طبق نظر اساتيد و متناسب با فرهنگ ايراني ايجاد گرديده است، از پايايي و روايي مناسبي برخوردار است.