امروزه يكي از مهمترين معيارها در بررسي سطح سواد براي يك جامعه توسعه يافته ميزان سواد مردم جامعه در مورد ميزان بهره برداري و استفاده از رايانه مي باشد. اگر از سواد تكنولوژيك به عنوان يك زيرساخت اساسي در زمينه فراهم كردن بسترهاي لازم جه دستيابي به توسعه دانايي محور ياد كنيم بايد ملزومات و امكانات گسترش چنين آموزش هايي را نيز فراهم آوريم.
با ورود به عصر اطلاعات و تشكيل جوامع اطلاعاتي وجود مهارت هاي لازم براي جستجو، استخراج و استفاده از اطلاعات براي شهروندان جامعه امري ضروري است. اين گونه مهارت ها در واژه سواد اطلاعاتي جمع مي گردد. واژه سواد اطلاعتي براي اولين بار توسط زوركوسكي در سال 1974 مطرح گرديد. واژه هاي ديگري نيز در كنار «سواد اطلاعاتي» همچون «سواد رايانه اي»، سواد كتابخانه اي، سواد رسانه اي، سواد شبكه اي (مترادف سواد اينترنتي و سواد هايپر)، سواد ديجيتالي نيز مطرح گرديده است.