در سال هاي اخير، منطق فازي مورد توجه بسياري از محققين قرار گرفته است. از منطق فازي براي تجزيه و تحليل سيستم هاي پيچيده اي که مدل سازي آن ها با استفاده از رياضيات و روش هاي مدلسازي کلاسيک غيرممکن و يا حداقل بسيار مشکل است را به راحتي و با انعطاف بيشتري مي توان مدل سازي نمود. بيشترين دانش امروزي غيرقطعي بوده و از دقت کافي برخوردار نيست. در برخورد با چنين موقعيتي، رويکرد فازي مبتني بر مجموعه فازي مناسب ترين راه به نظر مي رسد. در طول سال هاي اخير مطالعات فراواني روي کاربرد منطق فازي انجام گرفته است. در اين مقاله به طور مشخص سه روش ارائه شده در اين راستا مورد تجزيه تحليل قرار گرفته است. روش کومار مبتني بر يک روش رتبه بندي فازي با هر دو محدوديت برابري و نابرابري، روش اله ويرانلو روشي براي حل مساله FFLP مبتني بر مقايسه اعداد فازي و روش پنديان مبتني بر روش تجزيه براي حل مساله برنامه ريزي خطي عدد صحيح با متغيرهاي فازي، مقايسه و مورد تجزيه و تحليل قرار خواهد گرفت.