برنامه ريزي هاي کلان پادشاهان صفوي در راستاي توسعه همه جانبه تجارت و بازرگاني داخلي و خارجي، موجب تقويت زيرساخت هايي نظير پل گرديد. کرانه خليج فارس که به دليل نقش اساسي در بازرگاني و تجارت، هماره مورد توجه حکومت ها در ادوار مختلف تاريخ در ايران بوده است نيز از اين قضيه مستثني نگرديد. شناسايي، تحليل و مقايسه ساختاري و تزييناتي پل هاي صفوي واقع در استان هاي کرانه خليج فارس موجب گرديد تا با مطالعات کتابخانه اي و حضور در محل پل ها، به اين مهم پرداخته شود. در راستاي اين تحقيق از دوره صفوي پنج پل در کرانه خليج فارس معرفي گرديد که داراي شباهت و تفاوت هايي در زمينه کاربردي، ساختاري و تزييناتي هستند. گونه هاي مصالح، شيوه هاي معماري، استفاده از توپوگرافي زمين، ويژگي هاي منحصر به فرد جلگه خوزستان به دليل قرارگيري در مسير شاه راه تجاري بين النهرين باستان و ايران باستان، همچنين دره سند، کوچ عشاير در مسير رودها از جمله امتيازات مطالعه در خصوص پل هاي خوزستان در اين پژوهش به شمار مي روند.