بانك كشاورزي مهم ترين نهاد اعتباري تخصصي بخش كشاورزي مي باشد. با توجه به تنگناهاي مالي دولت و محدوديت منابع داخلي بانك، مصرف صحيح و بهينه اعتبارات پرداختي آن مي تواند در افزايش درآمد زارعين و تحول بخش كشاورزي نقش شايسته اي را ايفا نمايد. لذا بررسي کارايي و مديريت زارعين در مصرف اعتبارات مي تواند در بهبود بهره وري و كاركرد موثر اعتبارات اين بانك مفيد واقع شود. در دانش اقتصاد توليد، توانايي يك واحد توليدي براي رسيدن به حداكثر توليد ممكن با مجموعه ثابتي از منابع و سطح معيني از فناوري، بيانگر کارايي فني آن واحد است. كارايي فني را مي توان بر حسب مصرف نهاده ها نيز تعريف نمود و كارايي واحد توليدي را در مصرف صحيح و بهينه هر يك از نهاده ها محاسبه كرد كه آن را كارايي مصرف نهاده مي نامند. اندازه گيري كارايي مصرف نهاده ها توسط تيمر و كاپ مطرح شده است. در اين تحقيق نيز براي تخمين كارايي زارعين استان گلستان در مصرف اعتبارات دريافتي از بانك كشاورزي از داده هاي پيمايشي و معيار پيشنهادي كاپ استفاده شد. براي اين منظور يك تابع درآمد مزارع و همچنين كارايي زارعين در مصرف اعتبارات محاسبه شد. بر اساس نتايج حاصله كارايي مصرف اعتبارات بانك كشاورزي استان گلستان بطور متوسط 83 درصد بوده و اعتبار مصرف شده زارعين 13 درصد بيش از حداقل مورد نياز آن مي باشد. به عبارت ديگر با بهبود کارايي و مديريت زارعين در مصرف عوامل توليد، امكان صرفه جويي و افزايش بهره وري اعتبارات امكان پذير مي باشد.