اين مقاله پس از ارايه حجم جريانات دو طرفه تجاري، موضوع منطقه گرايي و همگرايي اقتصادي را به عنوان يك فرصت در قالب اقتصاد جهاني با استفاده از مدل جاذبه مورد بررسي و تحليل قرار مي دهد. با استفاده از اين مدل و برآوردن آن با روش داده هاي تابلويي، جريانات تجاري دو جانبه كشور ايران جهت حضور در دو همگرايي اقتصادي شوراي همكاري خليج فارس و كشورهاي حوزه اقيانوس هند مورد برآورد قرار گرفته و پتانسيل تجاري دو جانبه كشور ايران براي حضور در اين دو همگرايي اقتصادي بعنوان ترتيبات تجاري مطلوب مورد بحث واقع شده است. نتايج حاصله نشان مي دهند كه اين پتانسيل مثبت بوده و مي تواند جريانات تجاري دو جانبه كشور ايران را افزايش دهد و حتي صادرات و واردات به كشورهاي غير عضو را نيز با افزايش مواجه كند و بدين ترتيب پديده ايجاد تجارت را توجيه نمايد.