کيفيت آب يکي از مهم‌ترين عوامل محدود کننده در اجراي سامانه هاي آبياري است. در اين پژوهش، پارامترهاي آبخوان در شهرستان اسفراين از توابع استان خراسان شمالي ارزيابي و قابليت کاربرد آب زيرزميني در سامانه هاي آبياري موضعي بررسي شد. به اين منظور، از ابزار ميانيابي براي پهنه بندي پارامترهاي شيميايي جمع آوري شده از 71 چاه عميق استفاده شد. در ابتدا، براي انتخاب روش ميان يابي مناسب مقادير پيش بيني شده هر عنصر با مقادير مشاهده اي با استفاده از شاخص ميانگين مجموع مربعات خطا مقايسه و درون يابي و تحليل مکاني داده ها با استفاده از نرم افزار سيستم اطلاعات جغرافيايي ArcGIS10 در لايه هاي مختلف انجام شد. فاکتورهاي ارزيابي شامل هدايت الکتريکي (EC)، نسبت جذب سديمي (SAR)، کل نمک هاي محلول (TDS)، سختي کل (TH) و شاخص اشباع لانژيلر (LSI) اغلب به صورت مستقيم از داده هاي تجزيه شيميايي آب مانند کلسيم، منيزيم، بي کربنات، پتاسيم و سديم برآورد شد. نتايج نشان داد شاخص اشباع لانژيلر در حدود 90 درصد چاه ها داراي مقادير مثبت است. سختي کل در بسياري از بخش هاي منطقه مورد مطالعه بيش از 300 ميلي گرم در ليتر (آب خيلي سخت) بود که نشان دهنده خطر بروز گرفتگي در قطره چکان ها و رسوب کربنات است. همچنين، غلظت کل مواد جامد محلول در بخش جنوبي منطقه بيش از 2000 ميلي گرم در ليتر بود.