به منظور ارزيابي تاثير استفاده توام از روش مكانيكي (روش هاي متفاوت خاکورزي) و كنترل شيميايي علفهاي هرز بر عملکرد پنبه، آزمايشي در سال 1391 در شهرستان بشرويه با آرايش اسپيلت پلات بر پايه طرح بلوک هاي کامل تصادفي به اجرا درآمد. فاکتور هاي آزمايش شامل روش خاکورزي و کشت پنبه به عنوان فاکتوراصلي در 3 سطح، خاکورزي مرسوم (شخم با گاوآهن برگرداندار)، خاکورزي مستقيم بدون شخم و خاکورزي حفاظتي و روش هاي مختلف کنترل شيميايي علف هاي هرز در 5 سطح (علف کش تري فلوکسي سولفورون سديم به ميزان 10، 15 و 20 گرم در هکتار، به همراه تيمارهاي وجين و عدم کنترل علف هاي هرز) به عنوان فاکتور فرعي در 4 تکرار انجام شد. نتايج نشان دادكه بين روش هاي مختلف خاکورزي اختلاف معني داري وجود داشت به طوريكه عملكرد وش و تعداد قوزه در سيستم خاكورزي حفاظتي و سيستم بدون شخم بيشتراز تيمارخاكورزي مرسوم (شخم) بود. بين تيمارهاي مختلف کنترل علف هرز، تيمار وجين بيشترين عملکرد وش را به خود اختصاص داد. در بين دزهاي مختلف علفکش تري فلوکسي سولفورون، استفاده از دز 20 گرم در هکتار منجر به ايجاد بيشترين مقدار در صفات اندازه گيري شده گرديد. روش خاکورزي حفاظتي و مرسوم به ترتيب با عملکرد 3152.4 و 2468.6 بيشترين و کمترين عملکرد پنبه را دارا بودند.