يكي از مهمترين كاربردهاي فناوري نانو در محيط زيست تصفيه آلاينده هاي آبهاي زيرزميني با نانوذرات Nzvi است كه بازدهي قابل توجهي دارد اما نامشخص بودن خصوصيات اساسي اين فناوري مشكلاتي درا رتباط با استفاده بهينه و يا ارزيابي خطرات آن از لحاظ انساني و اكولوژيكي به وجود آورده است.
در اين مقاله به سه مورد اساسي كه باعث سوء تفاهم در مورد اين فناوري مي شود اشاره مي شود:
1-nZVI هايي كه در تصفيه ابهاي زيرزميني به كار مي روند بسيار بزرگتر از ذراتي هستند كه تاثيرات حقيقي در اندازه نانو را نشان ميدهند.
2- واكنش پذيري بالاي اين ذرات عمدتا حاصل سطح ويژه بالاي آنها است.
3- تحرك nZVI تقريبا در تمامي شرايط كمتر از چند متر است لذا استفاده از آن در تصفيه به حداقل مي رسد.
هنوز سوالات زيادي در مورد اين فناوري وجود دارد، مثلا اينکه چگونه nZVI به سرعت جابه جا خواهد شد؟ اين جابه جايي به سمت چه محصولاتي است؟ آيا اين موارد در محيط زيست قابل تشخيص هستند؟ و اينکه چگونه تغييرات سطح nZVI باعث تغيير طول عمر و تاثير آن روي تصفيه خواهد شد؟