هدف: هدف پژوهش حاضر مقايسه اختلالات رفتاري در بين دانش آموزان پسر داراي والدين پرخاشگر و عادي مقطع راهنمايي ناحيه يک شهر خرم آباد در سال 1395بود.
روش: روش پژوهش اين پژوهش از نوع پس رويدادي (علي-مقايسه اي) بود. جامعه آماري در اين پژوهش کليه دانش آموزان پسر مقطع دبيرستان (ناحيه 2) شهرستان خرم آباد که در سال تحصيلي 95-94 مشغول به تحصيل بوده و تعداد آنها طبق سالنامه آماري 200 نفر بود. از آنجا که تمامي جامعه در دسترس بود لذا از روش سرشماري استفاده شد. و کل جامعه به عنوان نمونه انتخاب مي شود. ابزار گرد آوري اطلاعات در اين پژوهش چک ليست نشانه هاي اختلالات رواني دراگوتيس و همکارانش (1973) بود. به منظور آزمون فرضيات از آزمون يو من ويتني استفاده شد.
يافته ها: نتايج تحقيق نشان داد که اختلالات رفتاري در بين دانش آموزان پسر داراي والدين پرخاشگر بيشتر از دانش آموزان پسر داراي والدين عادي است.
نتيجه گيري: همه گيري شناسي اختلالات رفتاري- هيجاني به لحاظ اهميت زيربنايي، در آتيه سلامت فردي و اجتماعي از اهميت ويژه اي برخوردار است، خاصه آن که پژوهش هاي لازم در اين زمينه کم تر انجام شده و بيش تر پژوهش ها متوجه اختلالات بزرگسالان بوده است. شناخت دقيق و علمي مشکلات رفتاري کودکان، نخستين گام در جهت پيشگيري و درمان آنان است.