با توجه به اينکه واسنجي پارامترهاي يک مدل هيدرولوژيکي بارش-رواناب از عوامل موثر بر عملکرد آن مدل مي باشد اين مطالعه با هدف واسنجي پارامترهاي مدل مفهومي بارش-رواناب Sacramento، با استفاده از دو روش بهينه سازي الگوريتم ژنتيک و الگوريتم تکامل رقابتي جامع (SCE) به صورت خودکار در حوضه ي آبريز قره سو انجام شد. در همين راستا داده هاي ورودي به مدل شامل بارندگي، تبخير و تعرق پتانسيل و رواناب مشاهده اي به صورت روزانه طي دوره ي آماري 1997-2008 و با نسبت 60 درصد براي دوره ي واسنجي و 40 درصد براي دوره ي صحت سنجي به مدل وارد و با انتخاب تابع هدف نش-ساتکليف، پارامترهاي مدل با دو روش بهينه سازي الگوريتم ژنتيک و الگوريتم SCE واسنجي شدند. در ادامه معيارهاي ارزيابي نش-ساتکليف (NS) و معيار خطا (RMSE) جهت مقايسه ي رفتار مدل در هر يک از دو روش بهينه سازي برآورد گرديد. نتايج نشان داد که روش الگوريتم ژنتيک با ضرايب NS و RMSE به ترتيب معادل 0.692 و 14.33 در دوره ي واسنجي و 0.638 و 16.98 در دوره ي صحت سنجي نسبت به روش الگوريتم SCE با ضرايب 0.672 و 14.89 و 0.464 و 21.12 به ترتيب در دوره ي واسنجي و صحت سنجي پاسخ بهتري به شبيه سازي رواناب روزانه ي حوضه خواهد داد.