پيشرفت تکنولوژي و ارزان تر شدن هزينه استفاده از آن، فکر استفاده از ابزارهاي جديدتر براي انتقال دانش را در جوامع مطرح کرد و به دنبال آن به وجود آمدن و گسترش اينترنت نيز آموزش الکترونيکي را بعد از آموزش از راه دور براي استفاده بيشتر از امکانات موجود براي گسترش آموزش در جوامع مدنظر قرار داد. اين مقاله سعي دارد تصويري روشن از يادگيري الکترونيکي را از ديدگاه يک دانشجوي آموزش الکترونيکي دانشگاه علم و صنعت ايران نشان دهد. درضمن به بررسي تجربيات موجود در اين سامانه پرداخته و مشکلات و مزاياي فعلي اين سيستم را مطرح مي نمايد.