مراکز آموزش عالي به دليل داشتن امکانات آموزشي وپژوهشي ونيروهاي کارشناس وکاردان مي توانند به معضل بيکاري جوامع به خصوص در بين قشر تحصيلکرده کمک شاياني نموده و در بخش هاي گوناگون بازار فعاليت کنند. حرکت دانشگاهها به سمت کارآفريني مستلزم داشتن شرايط خاصي از قبيل گسترش فرهنگ کارآفريني و تعاون، حمايت هاي دولت با روشهاي مختلف از طرحهاي پژوهشي-کاربردي، ايجاد مراکز رشد و ... مي باشد.
کشور ما نيز با توجه به جايگاه تعاون درقانون اساسي، سياست هاي ابلاغي از سوي مقام معظم رهبري، لايحه اصل 44 و مزاياي ويژه اي که در اختيار شرکتهاي تعاوني قرار مي گيرد از مزاياي ويژه اي در بخش تعاون براي علاقه مندان بهره مند است. در اين تحقيق طرحي براي ايجاد واحدهاي تعاوني دانشگاهي براي استفاده از اين مزايا و با هدف کمک به دانشجويان جهت کارآفريني، شناسايي علايق و تمايلات واقعي آنان در زمينه فعاليت مورد علاقه آنها و کاربردي کردن تحصيلات تکميلي و ... ارايه شده است.