درزه و شکستگي به عنوان عوامل ساختاري شناخته مي شوند که در تحليل هاي متنوع محيط هاي سنگي از اهميت بسزائي برخوردار هستند. در محيط هاي سنگي حضور درزه ها و شکستگي ها، ضمن توسعه حرکات لغزشي در بلوک هاي تشکيل شده از تقاطع خود، پتانسيل ناپايداري را تشديد مي نمايد. بر اساس مشاهدات ميداني و نظر محققان متعدد، اثبات شده است که اين ناپيوستگي ها غالبا طبيعتي ناپيوسته و ناممتد دارند. با اين وجود اغلب تحليل هاي توسعه يافته در محيط هاي سنگي به دليل پيچيدگي هاي پيش رو، اين موضوع را ناديده فرض نموده اند و تحليل هاي خود را در حالت ممتد هدايت نموده اند. واضح است که چنين تحليل هايي مساله مهم شکست پل هاي سنگي محصور بين درزه ها را ناديده فرض مي نمايد و لذا نتايج دقيقي را ايجاد نمي نمايد. اين پژوهش با جمع آوري اطلاعات دقيق ناپيوستگي ها از برخي ديواره هاي پروژه معدن سنگ آهن مرکزي ايران و با توسعه مجموعه روش هايي آماري، تلاش کرده است که ضمن محاسبه داده هاي مورد نياز، مدل هندسي اين توده هاي سنگي را به روش شبکه ناپيوستگي هاي ناممتد توليد نمايد. نويسندگان اين پژوهش اين اطلاعات را به صورت موفقيت آميزي در جهت تحليل هاي مکانيکي ناپيوسته با لحاظ اصول شکست پل هاي سنگي به کار گرفته اند.