مقدمه: همه داروهاي ضد صرع بالقوه داراي اثرات سوئي روي قواي شناختي و رفتار مي باشند. در اين مطالعه اثر مصرف بلند مدت فنوباربيتال روي يادگيري و وزن مغز موزد ازمايش قرار گرفت.
روشها: رتهاي ويستار يک ماهه بمدت 45 روز بطور روزانه 50، 75، 100 ميليگرم بر کيلوگرم وزن داروي فنوباربيتال و رتهاي کنترل نرمال سالين بصورت داخل صفاقي دريافت نمودند يادگيري حيوانات با استفاده از آزمون احترازي غير فعال اندازه گيري شد. سپس حيوانات را بيهوش و با پرفيوژن محلول فرمالدئيد 10% از راه قلب، مغز آنها را فيکس و از جمجمه خارج گرديد و با ترازوي ديژيتال وزن گرديد.
يافته ها: مقايسه ها نشان داد که تفاوت معني داري در ميزان يادگيري در رتهايي که دوز 50 ميليگرم/کيلوگرم فنوباربيتال دريافت نموده اند با گروه کنترل ندارد. در حاليکه رتهايي که دوز 75 و 100 ميليگرم/کيلوگرم فنوباربيتال را دريافت نموده بودند يادگيري ضعيفتري نسبت به کنترل نشان دادند. همچنين در اين حيوانات وزن مغز نسبت به کنترل کمتر بود ولي وزن مغز حيواناتي که 50 ميليگرم/کيلوگرم فنوباربيتال دريافت نموده بودند کاهش معني داري نداشت.
نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان ميدهد که مصرف بلندمدت فنوباربيتال در دوزهايي که در درمان ضد تشنج بکاربرده ميشود با کاهش يادگيري در ارتباط است. همچنين داده ها خاطر نشان ميسازد که مصرف بلند مدت فنوباربيتال ميتواند تهديدي بر رشد طبيعي مغز باشد که خود عاملي بالقوه براي ضعف يادگيري بدنبال مصرف فنوباربيتال به شمار ميرود.