امروزه موسسات موفق تشخيص داده اند که ارزشمندترين دارائي آنها کارکنان آنها مي باشند (اعم از کارکنان و مديران) و نيز اينکه رفتار توام با احترام و با افراد در سازمان نه تنها کاري شايسته و مناسب است، بلکه عنصري حياتي و اساسي در جهت موفقيت سازمان خواهد بود. يکي از دغدغه هاي مديران مساله بهره وري و بهبود آن در سازمان است. عوامل متعددي بر بهره وري نيروي انساني سازمان موثر است. يکي از اين عوامل فرهنگ حاکم بر سازمان است. فرهنگ سازماني از متغيرهاي متعددي تشکيل شده است. اين که کدام يک از اين عوامل تاثير بيشتري بر بهره وري نيروي انساني دارد مي تواند به مديران سازمان کمک شاياني نمايد. چرا که اختصاص منابع و تجه بيشتر به عواملي که تاثير بيشتر بهره وري نيروي انساني سازمان دارد، مي تواند سازمان را در تحقق اهداف سازمان موفق نمايد.
هدف اين پژوهش شناخت ابعاد فرهنگ سازماني و بررسي آثار آن در بهبود بهروري کارکنان مي باشد که براي اين منظور برخي از شاخص هاي فرهنگ سازماني از جمله: رسالت، انطباق پذيري، سازگاري، درگير شدن در کار شناسايي شدند، سپس پرسشنامه اي به منظور تعيين روابط علت و معلولي ميان اين ابعاد تهيه گرديد و پس از تکميل شدن پرسشنامه ها توسط خبرگان نتايج بدست آمده توسط تکنيک ديماتل مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. در نهايت با توجه به نتايج بدست آمده هر يک از ابعاد براساس ميزان اهميت و تاثيرشان بر بهره وري کارکنان اولويت بندي شدند.