از آنجايي که انگيزش، موتور حرکت دهنده انسان است، شناسايي زيربناهاي آن به خصوص در حيطه هاي تحصيلي و آموزشگاهي به منظور رشد و پيشرفت جامعه مهم و ارزشمند مي باشد. هدف اصلي از پژوهش حاضرتعيين نقش باورهاي اميد در پيش بيني انگيزش تحصيلي دانشجويان است. روش مطالعه توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري شامل کليه دانشجويان کار شناسي ارشد دانشگاه سيستان و بلوچستان در سال تحصيلي 1395- 1394 مي باشند که تعداد 243 نفر از آنان به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب ش. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه اميد اسنايدر (1991) و مقياس انگيزش تحصيلي والرند (1997) استفاده شد. داده ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون چندگانه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.نتايج حاصل از ضريب همبستگي پيرسون نشان داد که بين تمام متغيرهاي پژوهش همبستگي معناداري وجود دارد: نتايج نشان داد که باورهاي اميد با انگيزه دانشجويان دانشگاه سيستان و بلوچستان رابطه مثبت و معناداري دارد و باورهاي اميد متغير مناسبي براي پيش بيني انگيزش تحصيلي دانشجويان بشمار مي رود. آزمون معناداري ضرايب رگرسيون نيز نشان مي دهد مجموعه باورهاي اميد قادر به پيش بيني انگيزش تحصيلي دانشجويان هستند. نتايج اين پژوهش، ضرورت توجه متوليان آموزش و پرورش کشور را در جهت تدوين برنامه هايي برا پررنگ نمودن باورهاي اميد در دانشجويان سيستان و بلوچستان مورد تاييد قرار مي دهد.