کاشان، شهر گنبدها و بادگيرها، با قدمتي هفت هزار ساله، از نخستين قرارگاه هاي انساني و گنجينه اي از هنر و شکوه معماري ايراني است. معماري پايدار ايراني در اين شهر با هدف سازگاري با طبيعت، حفظ و صرفه جويي منابع طبيعي و در نهايت، فراهم نمودن آسايش انسان و ايجاد شرايط خوب زندگي در حداکثر بازه زماني، به تناسب عملکرد فضاهاي مختلف در گذر سال، ميزان انرژي خورشيدي وارده به بنا را مديريت مي کند و اين مطلب، نشانگر آن است که سامانه حرارتي خانه هاي کاشان بر گرفته از اصولي است، که نه تنها موجب ايجاد نظامي هماهنگ در ساختار معماري سنتي ايران شده؛ بلکه اثبات کننده هماهنگي بناي ايراني با محيط، در جهت آسايش انساني است. بديهي است، با توجه به اين که امروزه تامين نيازهاي گرمايشي و سرمايشي توسط انرژي هاي تجديدپذير يکي از اهداف معماري پايدار است، کاشان در آينده مي تواند با توجه به ظرفيت هاي موجود، و با حرکت به سمت طراحي ساختمان هاي خورشيدي، گامي مهم در جهت توسعه پايدار بردارد.