سعدي" هنرمندي اندرزگوست و از شيوه هاي گوناگون زباني براي تاثير سخن خود بر مخاطب بهره برده است. سادگي، شيوايي و موزوني گفتار وي آثارش را شهره عام و خاص کرده است. يکي از شگردهاي وي استفاده از لحن هاي متفاوت با توجه به زمينه و بافت کلام است. لحن يا tone بازتاب رنگ عاطفي کلام و نيز انديشه و موضوعات عيني و ذهني گوينده است. "سعدي" در القاء آموزه هاي خود از انواع لحن ثابت، متغير، آمرانه، ناهيانه، ستايشي، هشدار آميز، پدرانه و... استفاده کرده است. تعدد لحن هاي او بر ميزان توفيق او در انتقال پيام تاثير مي گذارد و خواننده نيز با تغيير لحن به تفاوت هاي زباني وي دست مي يابد. لحن به گونه هاي زباني مربوط است و زبان عنصر اصلي سازنده متن به شمار مي رود، اين مقاله حول موضوع زبان سعدي در "گلستان" به بررسي عامل لحن و انواع گوناگون آن در اين اثر تعليمي مي پردازد.