تحقيق حاضر با هدف تعيين اثربخشي هيپنوتراپي بر پرخاشگري دانشجويان انجام شد. مطالعه حاضر از نوع آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. از بين جامعه آماري 1000 نفري دانشجويان دانشگاه مازيار رويان، 100 نفر در تحقيق شرکت کردند، 73 نفر نمرات بالاتر از ميانگين داشتند که از بين آن ها 50 نفر به طور تصادفي انتخاب، و پس از مصاحبه باليني، با احتساب شرايط هيپنوتيزم پذيري مناسب و با غربالگري به لحاظ شخصيت وسواسي- جبري (که خود بر شرايط هيپنوز تاثيرگذار است) 25 نفر در گروه آزمايش و 25 نفر بقيه در گروه کنترل قرار گرفتند. درمان با هيپنوتيزم براي دانشجويان گروه آزمايش در 6 جلسه انجام شد و سپس از هر دو گروه (آزمايش و کنترل) پس آزمون به عمل آمد. ابزار اندازه گيري پرسش نامه پرخاشگري باس و پري بود. اطلاعات به دست آمده با روش تحليل کوواريانس يک متغيره تجزيه و تحليل شدند. نتايج به دست آمده نشان داد: هيپنوتراپي به ميزان %27.7 بر پرخاشگري دانشجويان موثر بود (p<0.001). با توجه به تاثير قابل ملاحظه هيپنوتراپي در کاهش پرخاشگري جوانان دانشجو، گنجاندن آموزش خود-هيپنوتيزم به عنوان واحدي انتخابي در دانشگاه هاي کشور مي تواند راهي موثر براي جوانان، جهت دستيابي به اهداف سازندگي کشور بوده و بخش اعظم مشکلات مسوولين جامعه و والدين در برخورد با اين جوانان را کاهش دهد.