روابط خانوادگي، تحت تاثير پويايي نهادهاي اجتماعي، با تحول دائم روبه روست. با تحول شرايط زيستي و به تبع آن، بروز نيازهاي جديد، پيوسته نقش ها در حال تغييرند، به طوري که از اعتبار نقش هاي سنتي روز به روز بيشتر کاسته شده و موجبات دگرگوني آنها فراهم مي شود. رو آوردن زنان به اشتغال در خارج از کانون خانوادگي مقايسه حوزه هاي اشتغال زنان و مردان در جامعه ايران نمودار آن است که، به طور کلي، مشاغل اين دو گروه نوعا متفاوت است. اين تفاوت بعضا ناشي از تفاوت طبيعت دو جنس است. براي مثال، بخش عمده کادر آموزشي را زنان تشکيل مي دهند. در مطالعات جامعه شناختي راجع به «اشتغال زن و خانواده در ايران» کار زن، به طور کلي، تاثيري بسزا در ابعاد هويت اجتماعي آنان داشته و اين امر، به نوبه خود، موجب افزايش اعتماد به نفس جامعه زنان شده است. احراز به خصوص که اين قشر از زنان شاغل، ضمن ايفاي مسووليت تربيت و اجتماعي کردن فرزندان خود، وظيفه تربيت نسل جوان را بر عهده دارند. از اين رو، بررسي و شناخت چگونگي تاثير اشتغال زنان در خانواده و در حيطه مسووليت ها و وظايف اجتماعي آنان، موانع و مشکلات و ارائه راهکارهاي مناسب ضروري است.