جهت بررسي وضعيت کودهاي مصرفي آهن، آزمايشي گلداني روي سويا رقم ويليامز (Glycine max cv.Williams) به صورت فاکتوريل در قالب طرح کاملا تصادفي که فاکتور اول تعداد 10 نوع خاک و فاکتور دوم دو سطح کودي آهن است، در سه تکرار انجام گرديد. هدف از اين تحقيق، مطالعه تاثير کودهاي مصرفي آهن در بين اجزاي مختلف 10 نمونه خاک از مناطق مختلف استان گلستان و رابطه آن با ويژگي هاي خاص خاک مي باشد. براي جداسازي و تعيين شکل هاي شيميايي آهن، از روش سينگ و همکاران (1998) استفاده گرديد. پس از کشت گياه و رسيدن به مرحله 6 تا چند برگي، توسط دستگاه کلروفيل متر، ميزان کلروفيل برگ هاي بالايي، پاييني، سالم، کلروزي و تعداد برگ کلروزي قرائت شد. نتايج نشان داد شاخص کلروفيل متري در برگ هاي سالم در تيمارهاي کودي بطور معني داري بيشتر از شاهد بود و در برگ هاي بالايي بين تيمارهاي کودي سکوسترين آهن و سولفات آهن+ ماده آلي+باکتري سيدروفور، اختلاف معني داري مشاهده نشد و هردو بطور معني داري بيشتر از تيمار شاهد و سولفات آهن تنها بودند. مصرف سکوسترين آهن باعث افزايش شاخص کلروفيل، غلظت و جذب آهن شد. در مقابل مصرف سولفات آهن به تنهايي اثر چنداني در رفع کلروز آهن، افزايش شاخص کلروفيل، عملکرد گياه و جذب آهن نداشت ولي مصرف آن به همراه ماده آلي و باکتري سيدروفور اثر چشمگيري در کاهش کلروز برگي و افزايش معني دار شاخص کلروفيل و جذب آهن گذاشت و نتايجي شبيه مصرف سکوسترين آهن نشان داد. بنابراين، براي افزايش کارآيي سولفات آهن توصيه مي شود که به همراه ماده آلي و سيدروفور مصرف گردد. همچنين آن جايگزين مناسبي براي سکوسترين آهن گران قيمت، مي تواند باشد.