در اين پژوهش سعي بر آن است، به ده پل به صورت موردي با پايه ها مربع، پنج ضلعي، نيم دايره در منطقه هورامان در استان کردستان بپردازيم تا به سير تحول پل سازي در غرب استان کردستان دست يابيم، در ساختن اين پل ها شرايط اقليمي منجر به استفاده از مصالح بوم آورد از جمله ؛چوب درختان محلي، سنگ، ساروج، قلوه سنگ با ملات گچ گرديده است. از سويي فراواني رودها و اهميت اين مسير با توجه به تعدد روستاها همچنين وجود آثار باستاني متعدد اين منطقه، ضرورت ساخت پل را مشخص کرده و با توجه به شناسايي مصالح، نوع پايه ستون ها و موج شکن هاي مثلثي نوک تيز انتساب پل ها را به دوره تاريخي نزديک مي نمايد.