هدف: الگوهاي خواب با جنبه هاي اجتماعي، باليني و روانشناختي ارتباط دارند. دانشجويان پزشکي بيش از ساير گروه ها در معرض محروميت از خواب هستند. در اين پژوهش کيفيت خواب در دانشجويان پزشکي دانشگاه کاشان بررسي شده است.
روش: اين بررسي توصيفي- مقطعي بر روي همه دانشجويان پزشکي دانشگاه ياد شده (250 نفر) انجام شد. ابزار به کاربرده شده براي گردآوري داده ها، پرسشنامه ويژگي هاي جمعيت شناختي و شاخص کيفيت خواب پيتزبورگ بودند. داده ها به کمک نرم افزار رايانه اي SPSS-16 تحليل شدند.
يافته ها: 153 نفر (%61.2) از افراد مورد بررسي دختر و 97 نفر (%38.8) از آنها پسر بودند. ميانگين سني آنان 22.45±4.51 سال بود. 196 نفر (%78.4) مجرد و 54 نفر (%21.6) متاهل بودند. از نظر کيفيت خواب 18 نفر (%47.2) داراي کيفيت خواب نامناسب، 84 نفر (%33.6) کيفيت خواب متوسط و تنها 48 نفر (%19.2) داراي کيفيت خواب مناسب و مطلوب بودند.
نتيجه گيري: مشکلات خواب در دانشجويان پزشکي شايع است. اين مشکلات مي توانند بر کارکرد و پيشرفت تحصيلي دانشجويان تاثير بگذارند. بنابراين توجه به مساله خواب اين گروه داراي اهميت زيادي به شمار مي رود.