گياه گل کبود از تيره نعناع يک گياه دارويي- زينتي مي باشد که عصاره آن سر شار از متابوليت هاي ثانويه، ساپونين، فلانوئيد، آلکالوئيد، تانن و فاقد گليکوزيدهاي سيانوژنيک بوده که اسانس آن خاصيت ضد باکتريايي دارد. هدف از اين تحقيق مقايسه مقدار اسانس موجود در سر شاخه هاي اين گياه، در فصل گلدهي، در دو حالت زراعي و رويشگاه طبيعي آن مي باشد. اين پژوهش داراي دو تيمار است. تيمار اول مربوط به مقدار اسانس موجود در گياه گل کبود که در طبيعت پرورش يافته و تيمار دوم شامل مقدار اسانس موجود در حالت زراعي مي باشد. براي تعيين مقدار اسانس درهر تيمار، مقدار 40 گرم سرشاخه تازه از هر تيمار جمع آوري و جداگانه در آزمايشگاه خشک گرديد. سپس هر يک از نمونه ها داخل بالن قرار گرفت و 1000 سي سي آب مقطر به آن اضافه شد و مقدار اسانس توسط دستگاه کلونجر به روش تقطير از نمونه ها استخراج و با دقت 0.01 گرم مورد سنجش قرار گرفت. عمليات اسانس گيري در چهار تکرار براي هر تيمار انجام پذيرفت. ميانگين اسانس به دست آمده در تيمار رويشگاه برابر 0.332 گرم، و در تيمار زراعي برابر 0.533 گرم به دست آمد. سپس ميانگين ها به کمک آزمون T مورد تحليل قرار گرفت که در سطح اعتماد a=0.5 تفاوت معني داري بين مقادير اسانس در دو تيمار مشاهده نگرديد. بر اساس نتايج به دست آمده مي توان گفت هر چند ميانگين اسانس در دو تيمار تفاوت معني داري با يکديگر ندارند ولي به هر حال مقدار عددي ميانگين اسانس در تيمار زراعي کمي بيش از مقدار آن در تيمار طبيعي مي باشد که اين خود حداقل مويد يکسان بودن مقدار اسانس در دو تيمار مي باشد و لذا تکثير گياه گل کبود را به صورت زراعي براي اسانس گيري توجيه پذير مي سازد.