fiogf49gjkf0d
گياهان دارويي بطور روزافزوني هم در کشورهاي پيشرفته و هم کشورهاي در حال توسعه بصورت داروهاي سنتي و يا مواد اوليه براي صنايع دارويي استفاده مي شوند و بخش عمده اي از تجارت جهاني دارو را تشکيل مي دهند. از اين رو افزايش ارزش افزوده گياهان دارويي براي موفقيت تجاري آن ها ونيز ارزش دارويي آن ها ضروري است. حتي مواد گياهي مورد تائيد ممکن است از کيفيت مطلوبي برخودار نبوده و پارامترهاي فيزيولوژيکي لازم يا غلظت لازم از ترکيبات فعال را براي استانداردهاي داروسازي يا نيازهاي صنعتي نداشته باشند. چنين مواردي ممکن است پذيرفت نشوند يا اينکه با قيمت بسيار پايين پذيرفته شوند بطوريکه نه تنها باعث ضرر اقتصادي براي پرورش دهندگان گياهان دارويي شده بلکه موجب مي شود تا در قابليت اين ترکيبات در درمان بيماري ها نيز ترديد بوجود آيد. افزايش ارزش گياهان دارويي يا بطور مستقيم با بهبود کيفيت گياه برداشت شده امکان پذير خواهد بود که در اين رابطه مي توان به جمع آوري در فصول مناسب، نحوه برداشت و فراوري بخش هاي مختلف گياه، درجه بندي، تميز کردن، بسته بندي و نگهداري در شرايط مناسب اشاره کرد. يا اينکه بطور غيرمستقيم امکان پذير خواهد بود که در اين رابطه مي توان به آزمايشات کيفي جهت خلوص ماده مانند ميزان رطوبت، ميزان مواد خارجي، خاکستر، باقي مانده آفت کش ها و ميکروارگانيسم ها اشاره کرد. استفاده از روش هاي فرآوري اوليه گزينه سوم براي اين منظور است که از جمله آن ها مي توان به تهيه پودر، فرص، کپسول يا عصاره از آن ها اشاره کرد. در اين بررسي به تفصيل به موارد مذکور پرداخته خواهد شد.