fiogf49gjkf0d
بادرنجبويه يکي از گياهان دارويي مهم مي باشد که نقش بسيار موثري در تقويت حافظه و درمان آلزايمر دارد و امروزه زراعت و کشت آن بصورت تجاري در سطح وسيع افزايش يافته است. تکنيک هاي کشت بافت و سلول، روش هايي براي تکثير گياهان کامل و يا بافت ها و سلول هاي گياهي در محيط کشت مصنوعي و به دور از محدوديت هاي جغرافيايي، اقليمي و فصلي و نيز توليد مواد موثره دارويي مي باشند. به همين منظور تعداد 12 ژنوتيپ بومي بادرنجبويه که از بانک ژن موسسه تحقيقات جنگل ها و مراتع تهيه شدند، از نظر پاسخ به کشت بافت مورد ارزيابي قرار گرفتند. اين آزمايش بصورت طرح کاملا تصادفي با شش تکرار و با استفاده از محيط MS انجام شد. در اين آزمايش از بوته هاي رشد يافته در مزرعه جهت تهيه ريزنمونه و از محلول نانوسيلور (150 ppm) جهت ضدعفوني کردن ريزنمونه ها استفاده شد. نتايج حاصل نشان داد که بين ژنوتيپ ها از نظر تعداد ساقچه در ريزنمونه، طول بلندترين ساقچه، تعداد گره، رشد ريشه، وزن تر و خشک اختلاف معني دار و از نظر درصد ريشه زايي و کالوس زايي اختلاف غيرمعني دار وجود دارد. بيشترين تعداد ساقچه در ژنوتيپ همدان-2 (3.9±0.285) و کمترين آن در ژنوتيپ قزوين-1 (1.4±0.285)، مشاهده شد. ژنوتيپ اصفهان داراي بلندترين ساقچه (15.183±1.05) و ژنوتيپ همدان-2 داراي کوتاهترين ساقچه (4.983±1.05) در بين ژنوتيپ ها بودند. بيشترين رشد ريشه (4.45±0.36) در ژنوتيپ اصفهان و کمترين رشد ريشه (1.7±0.36) در ژنوتيپ قزوين-3 مشاهده شد. در بين ژنوتيپ ها تنها دو ژنوتيپ اردبيل و کردستان با درصد پاييني کالوس (به ترتيب 10 و 6 درصد) توليد کردند و در بقيه ژنوتيپ ها کالوس توليد نشد. بيشترين مقدار وزن تر (4.337±0.4) در ژنوتيپ کرج-1 و کمترين آن (1.463±0.4) در ژنوتيپ قزوين-3 توليد شد. همچنين بيشترين مقدار ماده خشک (0.43±0.05) در ژنوتيپ کرج-1 و کمترين (0.19±0.05) آن در ژنوتيپ همدان-2 توليد شد.