اثر شوری بر جوانه زنی بذر گیاهان دارویی مرزنگوش و بادرشبو

يکي از مراحل عمده در چرخه زندگي گياهان جوانه زني است؛ اين مرحله تحت تاثير فاکتورهاي محيطي از جمله تنش شوري قرار مي گيرد. شوري به عنوان عامل محدود کننده رشد گياهان در مناطق خشک ونيمه خشک محسوب مي گردد؛ به گونه اي که 5 درصد از زمين هاي قابل کشت و 7 درصد از زمين هاي جهان تحت تاثير تنش شوري قرار داشته و خساراتي بر محصولات وارد مي کند. اين پروژه به منظور بررسي ميزان تاثيرگذاري مقادير مختلف شوري بر جوانه زني گياهان دارويي و معرفي حد آستانه تحمل شوري براي گياهان دارويي مرزنگوش(OriganumVulgar)  و بادرشبو (Dracocephalum Moldavica)، در قالب طرح کاملا تصادفي با 3 تکرار و 6 تيمار در آزمايشگاه مرکز آموزش جهاد کشاورزي استان يزد (ملاصدرا) انجام شد. تيمارهاي آزمايش شامل 6 سطح شوري در غلظت هاي شاهد، 25، 50، 100، 150 و 200 ميلي مول بر ليتر Nacl بودند. نتايج تفاوت معني داري براي درصد و سرعت جوانه زني در سطوح شوري کم نشان نداد. با افزايش سطح شوري درصد جوانه زني کاهش و زمان لازم براي جوانه زني افزايش يافت. به طوريکه براي درصد جوانه زني اختلاف معني داري در سطح %1 در سطوح تيمار 100، 150 و 200 ميلي مول بر ليتر مشاهده گرديد. در رابطه با سرعت جوانه زني، تا سطح تيمار 100 ميلي مول بر ليتر تفاوت معني داري مشاهده نگرديد؛ با افزايش غلظت به 150 و 200 ميلي مول بر ليتر کاهش معني داري در سرعت جوانه زني مشاهده شد؛ به طوري که کاهش سرعت در تيمار 200 نسبت به شاهد به ميزان 50 درصد بود. در اين تحقيق اختلاف معني داري در کليه سطوح تيمار در رابطه با طول ريشه چه و ساقه چه مشاهده گرديد؛ به گونه اي که 50 درصد کاهش طول ريشه چه در تيمار 100 ميلي مول بر ليتر و 50 درصد کاهش طول ساقه چه در تيمار 50 ميلي مول بر ليتر مشاهده شد.