بررسی ریزازدیادی مریستم انتهایی گل انگشتانه به منظور بهینه سازی انتقال ژن

در اين تحقيق ريزازديادي مريستم انتهايي گياه Digitalis nervosa به منظور بهينه سازي انتقال ژن صورت پذيرفت. گونه هاي Digitalis متعلق به خانواده Scrophulariaceae و جزء گياهان مهم دارويي مي باشند، اين گياه داراي گليکوزيدهاي قلبي، ساپونين، تري ترپنوئيد، تانن و فلاونوئيد بوده و تعدادي از گليکوزيدهاي قلبي شناخته شده در اين گياه شامل لاناتوزيدA ، لاناتوزيدB، لاناتوزيدE، گلوکوژيتوروزيد، نئوگلوکوديژيفوکوزيد، آلفا استيل ديژيتوکسين و آلفا استيل ژيتوکسين مي باشد. گليکوزيدهاي قلبي در انواع نارسايي هاي احتقاني قلب، فيبريلاسيون دهليزي، فلوتر دهليزي، تاکيکاردي حمله اي دهليزي و شوک قلبي کاربرد درماني دارند در اين بررسي، نمونه هاي مريستم حاصل از کشت بذور در محيط کشت سترون درون شيشه اي انتخاب و در محيط MS همراه با 30gL^-1 ساکاروز، 8gL^-1 آگار کشت گرديدند. تيمارهاي هورموني مورد استفاده شامل 3 mgL^-1BAبه همراه 3mgL^-1BA, 0.25mgL^-1NAA و 2mgL^-1BAبه همراه 0.1mgL^-1NAA بودند. بعد از يک هفته از کشت با ايجاد پريموردياي برگي باززايي، القا و اندام هوايي شروع به تشکيل شدن نمود. باززايي در اين تحقيق در تمامي تيمارها به ميزان 100 درصد مشاهده شد.