fiogf49gjkf0d
بديهي است نياز به امنيت يکي از نيازهاي اساسي انساني است. بروز انواع ناهنجاري هاي اجتماعي همچنين وقوع جرائم و خشونت در شهرها از علل عدم حضور مردم، بروز ناامني و رشد آنومي در فضاهاي شهري است. بافت هاي فرسوده در شهرها به علت ضعف هاي جدي در ابعاد کالبدي، اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي بسترهاي لازم را براي بروز بزه و جرم فراهم مي آورند. با توجه به نقش کليدي امنيت در تامين آسايش شهروندان راه کارهاي پيشگيري و کاهش بروز جرم يکي از دغدغه هاي اصلي برنامه ريزان و مسوولان تبديل شده است.
يکي از راهبردهاي فيزيکي افزايش امنيت پيشگيري از جرم از طريق طراحي محيطي (CPTED) است، که امروزه از کارآمدترين راهکارهاي تامين امنيت کالبدي در فضاهاي شهري است. بر اساس اين رويکرد بهبود شرايط کالبدي ضمن کاهش فرصت هاي مجرمانه منجر به بهبود امنيت در شهرها مي شود.
اين نوشته بر آن است تا با ذکر مقدمه اي در حوزه منيت شهري ضمن بررسي نقش کالبدي محيط در پيشگيري از جرائم شهري در رويکردCPTED ، به ارايه راهکارهاي طراحي در راستاي افزايش امنيت کالبدي محيط اقدام نمايد.