در تحقيق حاضر سنتز نانوکامپوزيت هاي پلي پيرول - خاک رس به روش اکسيداسيون شيميايي مونومر پيرول در حضور خاک رس مونتموريلونيت بررسي شده است. نتايج حاصل از آناليزهاي XRD و TEM نشانگر وجود ساختار اينترکاله در نانوکامپوزيت هاي حاصل مي باشد. نتايج SEM وجود مورفولوژي دوفازي امتزاج ناپذير در مقادير بالاي پلي پيرول را نشان مي دهد که تاثير آشکاري بر رفتارهاي الکتريکي - حرارتي نمونه هاي تهيه شده داشته است. با بررسي خواص الکتريکي انواع نمونه هاي نانوکامپوزيت مشخص شد که نانوکامپوزيت هاي پلي پيرول - خاک رس در حالت کلي داراي مقادير هدايت الکتريکي پايين تري نسبت به خود پلي پيرول مي باشند. نتايج حاصل از بررسي هاي TGA و DSC مشخص ساخت که در محدوده دمايي 100oC تنها افزايش مقاومت الکتريکي نانوکامپوزيت ها با دما وجود دارد که دليل آن به خواص حرارتي نانوکامپوزيت ها و وجود پديده انتقال شيشه ناشي از خود پليمر هادي پلي پيرول نسبت داده شد. همچنين نتايج حاصل از بررسيهاي TGA بيانگر بهبود پايداري حرارتي سيستم نانوکامپوزيت پلي پيرول - خاک رس نسبت به پلي پيرول مي باشد.