در اذهان و افکار افراد مختلف ديدگاههاي متفاوتي از مديريت وجود دارد. برخي از نظريه پردازان را عقيده بر اين است که مديريت اکتسابي و آموختني است و از دانش و نگرش سرچشمه مي گيرد. گروهي نيز اعتقاد دارند مديريت موهبتي الهي، ذاتي و طبيعي است و گروه سوم نيز مديريت را تجربي مي دانند و مديريت ذاتي و مديريت علمي را قبول ندارند. عده اي از صاحب نظران به کارگيري تئوري ها و کارکردهاي مديريت را در سازمان ها کاري بس مشکل، پيچيده و بي فايده و خطرناک مي دانند، اما عده ديگري نيز اعتقاد دارند استفاده از اين تئوري مشکلات مديريتي را حل مي کند. در سازمانهاي ارايه کننده خدمات بهداشتي درماني مانند بيمارستانها با توجه به مسطح بودن ساختار سازمان و اندازه بالنسبه کوچک آنها به وجود مديراني نياز است تا از تئوري ها و کارکردهاي مديريت آگاهي داشته و فقط به دانش تجربي خود تکيه نکنند. بسياري از مديران به ويژه در ايران و بالاخص در بيمارستانها تجربيات و دانش خود را ضمن کار کسب کرده و به روش هاي ديگر اعتقاد چنداني ندارند که اين امر موجب نقايصي در مديريت بيمارستاني مي شود. با احساس نياز به ارتقا سطح دانش مديريتي سطوح بالاي مديران بيمارستاني و با استفاده از دانش اساتيد دانشکده مديريت دانشگاه علوم پزشکي تهران که تسلط کافي بر دو حوزه درمان و مديريت داشته اند زمينه ارتقاي دانش مديريت در مديريت بيمارستان فراهم شد. اين امر سبب شد علاوه بر آشنايي مديران بيمارستاني با مباني علم مديريت در پايش مجدد عملکرد مديران بيمارستاني اين تغيير نگرش تاثير مثبتي در برنامه هاي پيش رو در بيمارستان ها از جمله طرح اعتبار بخشي بيمارستان ها داشته باشد.