تحقيق حاضر با هدف بررسي اثر مالچ پلاستيکي سياه و ميزان آب در کنترل علفهاي هرز مزارع گوجه فرنگي در مرکز تحقيقات کشاورزي و منابع طبيعي خراسان رضوي در سال 1387 انجام پذيرفت. اين تحقيق در قالب طرح بلوکهاي کامل تصادفي با 3 تکرار مورد بررسي قرار گرفت. عوامل مورد مطالعه شامل سطوح مختلف آب در سه سطح (80، 60 و 100 درصد نياز آبي گياه) در کرتهاي اصلي، روش آبياري قطره اي به دو صورت (سطحي و زير سطحي) در کرتهاي فرعي و پوشش مالچ به دو روش زمين لخت (بدون پوشش) و مالچ پلاستيکي سياه در کرتهاي فرعي فرعي بودند. نحوه استفاده از مالچ به صورت پوشش سطح تمام جوي و پشته از پلاستيک و تيمار بدون پوشش بود. نتايج تجزيه واريانس داده ها نشان داد، روند کنترل علف هاي هرز توسط مالچ پلاستيکي معني دار بود. به طوري که همه 9 گونه علفهاي هرز حاضر در مزرعه و به طور ويژه علفهاي هرز غالب شامل تاج خروس (Amaranthus retroflexus)، تاج ريزي (Solanum nigrum)، خرفه (Portulaca oleracea) و اويار سلامCyperus esculentus) ) در زير مالچ به خوبي کنترل گرديدند که ميزان کنترل حدود 80 درصد نسبت به سطح بدون مالچ بود. در تيمار مالچ پلاستيکي سياه، متوسط وزن خشک هر بوته علف هرز شامل تاج خروس، تاج ريزي، خرفه، اويار سلام، گوش بره و پيچک 1.57 گرم و در تيمار بدون مالچ شامل همين علف هاي هرز 7.76 گرم بود. بالاترين ميزان عملکرد در تيمار 100 درصد نياز آبي گياه همراه با پوشش مالچ و آبياري قطره اي زير سطحي معادل 120تن در هکتار بدست آمد.