بمنظور بررسي اثر تراکم هاي مختلف کشت مخلوط ذرت (Zea mays L.) و لوبيا (Phaseolus vulgaris L.) بر جمعيت علف هاي هرز، آزمايشي در سال زراعي 88-1387 در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه فردوسي مشهد در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي با 3 تکرار اجرا شد. تيمارهاي آزمايشي شامل: کشت مخلوط تراکم معمول ذرت با تراکم معمول لوبيا باضافه 10%، 20%، 30%، کشت مخلوط تراکم معمول لوبيا با تراکم معمول ذرت باضافه 10%، 20% و 30%، کشت خالص ذرت و لوبيا بودند. نمونه برداري از علف هاي هرز در سه مرحله ابتدا، اواسط و انتهاي فصل رشد گياه زراعي انجام شد. پس از نمونه برداري، علف هاي هرز هر کوادرات به تفکيک گونه شمارش و وزن خشک آن ها محاسبه گرديد. نتايج نشان داد که اثر تيمارهاي مختلف کشت مخلوط ذرت و لوبيا بر وزن خشک علف هاي هرز پهن برگ و باريک برگ معني دار (P£0.01) بود. با افزايش تراکم گياه زراعي، وزن خشک علف هاي هرز کاهش يافت. بيشترين و کمترين تراکم نسبي علف هاي هرز به ترتيب براي اويار سلام (Cyperus rotundus) با تراکم نسبي 21.91 تا 45.65 درصد و پيچک (Convolvulus arvensis) با تراکم نسبي 0.85 تا 16.22 بدست آمد.