امروزه با توجه به رشد روزافزون جمعيت به خصوص در شهرهاي بزرگ و نياز به حفاظت کيفي منابع آب و محيط زيست، مساله مديريت لجن تصفيه خانه هاي آب از اهميت ويژه اي برخوردار است. مساله دفع لجن يکي از اساسي ترين مشکلات در مديريت لجن تصفيه خانه هاي آب به حساب مي آيد. حجم زياد لجن توليدي و خصوصيات نامطلوب آبگيري از علل اصلي بروز مشکل مي باشند. لذا انتخاب روش بهينه دفع لجن و استفاده مجدد از لجن بايد بر اساس دو ديدگاه رعايت مسايل زيست محيطي و شرايط اقتصادي صورت پذيرد. نتايج اين تحقيق نشان مي دهدکه تصفيه خانه هاي مورد مطالعه مقادير بيش از حد مجاز آهن، آلومينيوم، منگنز و... را به محيط زيست تخليه مي نمايند که اين امر علاوه بر اثرات مخرب زيست محيطي و آلودگي منابع آب هاي سطحي و زير زميني باعث عدم امکان استفاده از لجن حاصله به عنوان يک ماده با ارزش مي گردد. در اين تحقيق از بسترهاي خشک کن گلخانه اي به منظور آبگيري از لجن استفاده گرديده است. نتايج حاصله نشان مي دهد که از اين بسترها مي توان به عنوان روش موثر براي آبگيري لجن تصفيه خانه هاي آب استفاده نمود. همچنين در ادامه کاربرد لجن آبگيري شده و پساب حاصله در مصارف مختلف کشاورزي، فضاي سبز و صنعت مورد بررسي و ارزيابي قرار گرفته است که نتايج آن نشان دهنده قابليت استفاده از لجن تصفيه خانه هاي آب به عنوان کود همراه با لجن فاضلاب شهري در مصارف کشاورزي و از پساب حاصل از آبگيري به منظور آبياري فضاي سبز مي باشد.