افزايش تقاضاي آب جهت مصارف متعدد و آلودگي منابع آب ناشي از فعاليت هاي بشر، باعث کمبود منابع آب و نهايتا کاهش سهم آب قابل استحصال بخش آبياري شده است، لذا برنامه ريزي جهت استفاده بهينه از آب آبياري ضروري به نظر مي رسد. در اين مطالعه يک مدل برنامه ريزي چند منظوره آبياري با اهداف حداکثرکردن سود بخش کشاورزي، حداکثر نمودن سطح زير کشت، حداکثر نمودن اشتغال و حداکثر نمودن توليد انرژي برق آبي و محدوديت هايي همانند ظرفيت مخزن سطحي، برداشت آب زيرزميني، ظرفيت سيستم انتقال آب (کانال ها و ايستگاه هاي پمپاژ)، سطح زير کشت و غيره که روي سيستم اثر گذار هستند، به منظور بهينه کردن برنامه ريزي آبياري اراضي پاياب سد مخزني مهاباد که بخشي از حوزه آبريز درياچه اروميه است، استخراج شده است. نخست با استفاده از روش حدي (Constraint method) سناريوهاي متعدد طرح آبياري تهيه شده است، سپس با استفاده از روش چند معياره فرآيند تحليل سلسله مراتبي (AHP, Analytical Hierarchy Process)، سناريوهاي متعدد طرح آبياري به لحاظ محدوديت منابع آب اولويت بندي شده اند و مناسب ترين طرح آبياري انتخاب شده است.
مقايسه نتايج حاصل از مدل با وضعيت موجود نشان مي دهد که استفاده از مدل مي تواند جهت افزايش اهداف سيستم، موثر واقع گردد و مديران منابع آب را در تصميم گيري کمک نمايد.